Jesteśmy w Torres Novas!
Pobudka była stanowczo za wcześnie, więc się niestety nie wyspaliśmy. Następnie poszliśmy na śniadanie, które było wybitnie przygotowane przez obsługę hotelu. Najbardziej smakował nam sok świeżo wyciskany z pomarańczy, a drugą rzeczą, która nam również bardzo smakowała było ciasteczko Pasteis de nata.
Podobno wymyślili je zakonnicy w Klasztorze Hieronimitów, który jest jedną z piękniejszych atrakcji Lizbony. Usztywniali oni swoje habity przy pomocy ogromnej ilości białek, a żółtka zaczęli wykorzystywać do produkcji Pastel de Belem, na których są wzorowane pastais de nata.
Potem ruszyliśmy na pieszo do szkoły, aby poznać się z portugalskimi uczniami i zwiedzić ich szkołę. W szkole przywitano nas muzyką, a dokładniej duetem smyczkowym, następnie obejrzeliśmy film o szkole i przedstawiliśmy nasze prezentacje, które przygotowaliśmy w wakacje na dodatkowych zajęciach. Następnie mieliśmy zajęcia integracyjne, podczas których rozmawialiśmy z uczniami tamtejszej szkoły po angielsku oraz graliśmy z nimi w piłkę. Poznaliśmy Ricardo, który mieszkał w południowej Afryce, a dokładniej w RPA, lecz w tym roku przeprowadził się do Portugalii.
Relacje są tworzone na gorąco. Każda chwila warta zapamiętania.
Pokój nauczycielski.
W szkole zjedliśmy też obiad, który składał się z tradycyjnej portugalskiej zupy Julian oraz dania z makaronu i kotlecików przygotowanych na patelni. Obiad bardzo smakował całej grupie osób biorących udział w projekcie. Po obiedzie mieliśmy sjestę w hotelu.
Wracamy do hotelu podziwiając przyrodę.
\
Jego obrazy wiszą obok dzieł innych cenionych portugalskich artystów, takich jak José Malhoa, który tworzył mniej więcej w tym samym czasie i również inspirował się tematyką pasterską. Można tu również podziwiać skarby liturgiczne i archeologię rzymską z miejscowych wykopalisk, a także zabytkowe narzędzia rolnicze, instrumenty muzyczne i stroje.
W muzeum zostaliśmy podzieleni na grupy i otrzymaliśmy zadanie odszukania w muzeum trzech dzbanów, następne zadanie polegało na znalezieniu trzech naczyń z epoki rzymskiej w obiekcie, a ostatnim zadaniem było odnalezienie figurki wyłowionej z rzeki przepływającej przez miejscowość Torres Novas "Almonda".
Potem poszliśmy zwiedzać najbardziej charakterystyczne miejsce w Torres Novas, czyli zamek. Zamek stanowił część fortyfikacji Rekonkwisty. Od 1910 budynek jest pomnikiem narodowym Portugalii. Zamek otoczony jest murami z 11 wieżami obronnymi.
Widok na zamek z naszego hotelu
Został on wzniesiony przez Maurów w 1100 roku , a gdy został zdobyty przez chrześcijan stał się częścią Linii Tagu (Linha do Tejo). Był to system zamków na poziomej linii chroniącej prawy brzeg rzeki Tag.W drodze z Praça 5 de Outubro znajduje się płytka przedstawiająca 10-dniowe oblężenie w 1190 roku, które położyło kres mauretańskiej kontroli. Z obrona zamku wiąże się legenda o Gilu Paesie, przedstawiona na obrazie ułożonym z azulejos czyli ceramicznych płytek pokrytych szkliwem. Nazwa azulejos prawdopodobnie pochodzi od portugalskiego słowa azul, oznaczających kolor niebieski lub od arabskiego słowa „wypolerowany kamień”. Azulejos to jeden z najsłynniejszych symboli Portugalii, coś co zachwyca i czego nie spotkamy w wielu miejscach na świecie. Portugalczycki do perfekcji opanowali sztukę układania z nich całych obrazów przedstawiających scenę historyczną, mitologiczną czy religijną. Azulejos (ażujelusz) używano do pokrywania ścian budynków użyteczności publicznej, dworców, kościołów, muzeów, pałaców, kamienic i zwykłych domów.
Wewnątrz murów znajduje się ogród ze 100-letnim cyprysem i sosnami.
Następnie byliśmy w urzędzie miejskim, gdzie przyjął nas sam Prezydent Miasta. Pan Prezydent chętnie odpowiadał na pytania, które mu zadawaliśmy ( po angielsku) Pan Prezydent okazał się skautem i wolontariuszem w stowarzyszeniu zajmującym się osobami niepełnosprawnymi. Na zakończenie zacytował generała Baden Powella "Każdy powinien zostawić ten świat trochę lepszym" i wręczył nam pamiątki. Wieczór zakończyły małe zakupy i spotkanie z osobami trenującymi taniec na wrotkach. (Oliwier, Nikodem)
Rano, po przebudzeniu ubrałem się i poszedłem na śniadanie, gdzie już była część grupy biorącej udział w projekcie. Na śniadanie zjadłem jajecznicę z smażonym bekonem oraz tosty. Po śniadaniu poszedłem do pokoju, aby się wyszykować do wyjścia w goszczącej nas szkole. Po wejściu do szkoły zostaliśmy przywitani koncertem z udziałem skrzypiec, a dokładniej duetem smyczkowym. Duet ten zagrał utwór pod tytułem “Canon in D” oraz jeszcze jeden utwór, którego nazwy nie znam. Po koncercie oprowadzono nas po szkole, a następnie przystąpiliśmy do ćwiczeń integracyjnych z portugalskimi uczniami. Ćwiczenia integracyjne wyglądały w ten sposób, że podchodziliśmy do osób z Portugalii i mieliśmy rozmawiać na wymyślone przez nauczycieli tematy. Osoby, które przedyskutowały dane tematy z uczniami narodowości portugalskiej miały iść i się integrować w inny sposób, czyli grając w piłkę nożną. Łącznie całe zajęcia integracyjne trwały jakoś do godziny szesnastej po południu. Po zajęciach w szkole podzieliliśmy się na dwie grupy, jedna grupa miała iść najpierw do muzeum, a druga miała iść najpierw zwiedzać zamek. W muzeum wraz z portugalskimi uczniami mieliśmy odnaleźć na zdjęciach różnego rodzaju dzbanki (nie mam pojęcia o co w tym chodziło). W zamku dowiedziałem się różnych ciekawych rzeczy na temat wydarzenia, które zadecydowało o herbie Torres Novas. Miałem okazję również odwiedzić prezydenta miasta i zadać mu parę pytań dotyczących rozwiązań ekologicznych w “jego” mieście. Wieczorem poszliśmy na spacer po Torres Novas i widzieliśmy również trening jazdy na wrotkach, który prowadziła była mistrzyni świata w tej dyscyplinie. ( Oliwier)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz